کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه(Conjunctivitis) یا قرمزی چشم ، التهاب غشاء چشم است که به دلایل عفونی یا غیر عفونی رخ می‌دهد.
انواع کنژنکتیویت
قرمزی چشم در التهاب ملتحمه یا کونژنکتیویت، conjunctivitis از میان انواع غیر عفونی، شایعترین نوع کنژنکتیویت نوع حساسیتی یا آلرژیک است. این مشکل در افرادی که حساسیت فصلی دارند نیز دیده می‌شود و ممکن است بر اثر حساسیت به موادی از قبیل مواد آرایشی، عطر یا داروها نیز رخ دهد. این نوع از کنژنکتیویت مسری نیست.
علائم و نشانه‌های کنژنکتیویت
بارزترین علامت کنژنکتیویت قرمزی چشم بر اثر التهاب است.
علائم انواع کنژنکتیویت
کنژنکتیویت آلرژیک:
هر دو چشم را درگیر کرده و سبب خارش و قرمزی همراه با اشکریزش و تورم پلک‌ها می‌شود. بیمار ممکن است بدلیل حساسیت آبریزش بینی هم داشته باشد.
کنژنکتیویت ویروسی:
معمولاً با درگیری یک چشم شروع شده و ممکن است در ادامه چشم دیگر را نیز درگیر کند. علائم دیگر شامل اشکریزش شدید، ترشح آبکی و قرمزی چشم هستند.
کنژنکتیویت باکتریال (میکروبی):
هر دو چشم را درگیر کرده و سبب ترشح غلیظ می‌شود که ممکن است بخصوص هنگام بیدار شدن از خواب سبب چسبیدن پلک‌ها به هم شود.
علائم دیگر عبارتند از: تورم ملتحمه، قرمزی و اشکریزش. این نوع از کنژنکتیویت معمولاً ابتدا یک چشم را درگیر می‌کند ولی به سادگی به چشم دیگر منتقل می‌شود.
تشخیص
کنژنکتیویت معمولاً در یک معاینه ساده چشم پزشکی با استفاده از Slit Lamp تشخیص داده می‌شود.
پیشگیری
از آنجا که انواع ویروسی و باکتریال کنژنکتیویت مسری بوده و براحتی منتقل می‌شوند، پیشگیری نقش بسیار مهمی در جلوگیری از انتقال آلودگی به چشم دیگر بیمار و نیز افراد دیگر دارد.
شستشوی مرتب دستها و خودداری از مالیدن چشم ، استفاده نکردن از حوله مشترک، استفاده نکردن از لوازم آرایشی مشترک، استفاده نکردن از قطره‌های چشمی مشترک، شنا نکردن (بعضی از باکتری‌ها می‌توانند از طریق آب منتقل شوند)، عدم استفاده مجدد از دستمال جهت پاک کردن چشم میتواند به عدم انتشار بیماری کمک شایانی نماید.