اندیشه اصلاح عیوب انکساری که شامل دوربینی نزدیک بینی و آستیگماتیسم می باشد از دهها سال قبل به ذهن بشر خطور کرده بود.
همواره انسانها علاقمند بوده اند که وابستگی خود را به عینک کاهش داده و یا قطع کنند. تا کنون میلیونها نفر در ۱۲۰ کشور جهان تحت لیزر اگزایمر قرار گرفته اند و به نظر میرسد که طی ۵ سال آینده اصلاح لیزری عیوب انکساری شایعترین عمل جراحی در جهان شود. همچنین بنظر می رسد که حداقل تا ۱۰ سال دیگر روشی بهتر از این روش در چشم پزشکی ابداع نشود. در مورد میزان فروش این لیزر در جهان اطلاع دقیقی دردست نیست. اما در حال حاظر ماهیانه حدود ۲۰ دستگاه لیزر اگزایمر در آمریکا به فروش می رسد. تحقیق برای ساخت لیزرهای جدیدتر ادامه دارد اما به نظر نمی رسد در آینده نزدیک به بازارعرضه گردد.لیزیک در ایران حدود ۲۰ سال سابقه دارد.
اساس جراحی لیزیک و PRK
اشعه لیزر اگزایمر با طول موج ۱۹۳ نانومتر نفوذ بسیار کمی دارد لذا وارد چشم نمی شود و فقط سطح چشم را تخریب می کند. لذا از این اشعه برای تراش سطح قرنیه و لایه برداری استفاده می شود . هر شعاع اشعه لیزر اگزایمر ۲۵/۰ میکرون از سطح قرنیه را برداشت می کند. لذا برای مقادیر مختلف نزدیک بینی یا دور بینی محاسباتی انجام داده اند و مدت زمان معینی را برای تابش اشعه لیزر به چشم مشخص کرده اند.
تکنیک لیزیک و PRK
در این روش توسط دستگاهی به نام کراتوم که در داخل آن یک تیغه وجود دارد یک لایه از سطح قرنیه به ضخامت ۱۶۰ میکرون بریده می شود( شبیه دستگاه برش کالباس ). سپس این لایه از روی قرنیه کنار زده می شود و اشعه لیزر بر روی این سطح تابانده می شود. میزانی از قرنیه که توسط لیزر برداشته می شود متفاوت و بستگی به میزان عیب انکساری ( نمره چشم ) دارد ولی بین ۲۰ تا ۱۰۰ میکرون است. اگر بر اثر تابش بیش از حد لیزر قرنیه بسیار نازک شود عوارض مهمی ایجاد می گردد ، به همین دلیل است که برای اصلاح عیوب انکساری محدودیت وجود دارد . در روش اپی لیزیک ، PRK یا لازک همین کار اما بدون ایجاد فلاپ ایجاد می گردد . به این معنا که ابتدا اپی تلیوم سطح قرنیه تراشیده می شود و سپس لیزر بر آن تابانده می شود. معمولاً از داروی مخصوصی برای جلوگیری از عود یا کدورت استفاده و سپس برای بهبودی زخم از لنز تماسی موقت استفاده می گردد.
